Nie powiem, zdziwiłem się kiedy przeczytałem, że Oscar dla Anthony Hopkinsa za pierwszoplanową rolę wywołał zaskoczenie i krytykę. Chodzi o to, że zdaniem niektórych krytyków nagrodę miał otrzymać Chadwick Boseman, zmarły czarnoskóry aktor, a przyznanie jej Hopkinsowi stanowi potwierdzenie głębokiego rasizmu w jakim nadal tkwią członkowie Akademii. W dyskusji jaka na ten temat wywiązała się na Twitterze ktoś broniąc decyzji o przyznaniu Hopkinsowi Oscara napisał, że głosujący w tej kategorii nie kierują się modami, lecz obiektywnymi kryteriami. To wprawiło mnie w nastrój refleksyjny, ponieważ co jak co, ale nigdy nie podejrzewałem członków Akademii o kierowanie się obiektywnymi kryteriami. Tym bardziej, że jak wiadomo, Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej (jakiej wiedzy? Amerykanie wprost mówią o nauce – science, a nie wiedzy - knowledge) niedawno postanowiła, że począwszy od 2022 r. nominacje będą mogły otrzymywać tylko te filmy, które spełniać będą odpowiednie kryteria dotyczące obecności kobiet, różnych ras, niepełnosprawnych i orientacji seksualnej.

Trzeba odzwierciedlić naszą różnorodną, globalną populację, zarówno pod względem tworzenia filmów, jak i odbiorców, którzy się z nimi łączą - podkreślili David Rubin, prezes Akademii Filmowej.

Jak przystało na instytucję naukową, kryteria zostały dokładnie zdefiniowane:

Aby móc otrzymać nominację do Oscara w kategorii najlepszy film, tytuł będzie musiał spełnić dwa z czterech poniższych standardów:

Standard "A" dotyczy reprezentacji na ekranie, tematów i motywów narracyjnych. Żeby go spełnić, produkcja musi odpowiadać jednemu z poniższych kryteriów:

1. Przynajmniej jeden z aktorów pierwszoplanowych lub istotnych aktorów drugoplanowych reprezentuje mniejszość rasową lub etniczną (Azjaci, Latynosi, Czarnoskórzy, Rdzenni Amerykanie, Afrykańczycy, Arabowie i inne grupy mniejszościowe).
2. Przynajmniej 30 proc aktorów w drugoplanowych i epizodycznych rolach musi reprezentować co najmniej dwie spośród tych grup: kobiety, mniejszości rasowe, osoby LGBTQ+, osoby z niepełnosprawnością fizyczną lub intelektualną, niedosłyszące.
3. Główny wątek fabularny musi być związany z co najmniej jedną spośród tych grup: kobiety, mniejszości rasowe, osoby LGBTQ+, osoby z niepełnosprawnością fizyczną lub intelektualną, niedosłyszące.

Standard "B" dotyczy ekip filmowych i zespołów twórczych. Żeby go spełnić produkcja musi odpowiadać jednemu z poniższych kryteriów:

1. Casting, zdjęcia, muzyka, kostiumy, reżyseria, montaż, fryzury, charakteryzacja, produkcja, scenografia, dźwięk, efekty specjalne, scenariusz – co najmniej dwa z powyższych działów powinny być kierowane przez osoby z tych grup: kobiety, mniejszości rasowe, osoby LGBTQ+, osoby z niepełnosprawnością fizyczną lub intelektualną, niedosłyszące. Ewentualnie co najmniej jeden z powyższych działów powinien być kierowany przez osoby reprezentujące mniejszość rasową lub etniczną (Azjaci, Latynosi, Czarnoskórzy, Rdzenni Amerykanie, Afrykańczycy, Arabowie i inne grupy mniejszościowe).
2. Co najmniej sześć osób niższego szczebla ekipy powinny reprezentować mniejszość rasową lub etniczną
3. Co najmniej 30 proc. całej ekipy filmowej powinny stanowić osoby z tych grup: kobiety, mniejszości rasowe, osoby LGBTQ+, osoby z niepełnosprawnością fizyczną lub intelektualną, niedosłyszące.

Standard "C" dotyczy dostępu do przemysłu. Żeby go spełnić produkcja musi odpowiadać jednemu z poniższych kryteriów:

1. Duże studia i dystrybutorzy muszą mieć stały program płatnych staży w różnych działach skierowane do osób z tych grup: kobiety, mniejszości rasowe, osoby LGBTQ+, osoby z niepełnosprawnością fizyczną lub intelektualną, głuchonieme; małe studia i niezależni dystrybutorzy muszą mieć co najmniej dwie osoby na płatnych stażach reprezentujące którąś z grup: kobiety, mniejszości rasowe, osoby LGBTQ+, osoby z niepełnosprawnością fizyczną lub intelektualną, głuchonieme.
2. Studia, dystrybutorzy, firmy finansujące produkcję filmów muszą oferować programy szkoleń i rozwoju umiejętności osobom reprezentującym te grupy: kobiety, mniejszości rasowe, osoby LGBTQ+, osoby z niepełnosprawnością fizyczną lub intelektualną, niedosłyszące.

Standard "D" dotyczy komunikacji z widownią. Żeby go spełnić produkcja musi odpowiadać poniższemu kryterium:

1. Studio lub firma producencka muszą mieć w zespołach zajmujących się reklamą, dystrybucją, PR-em osoby na kierowniczych stanowiskach, które reprezentują poniższe grupy: kobiety, mniejszości rasowe, osoby LGBTQ+, osoby z niepełnosprawnością fizyczną lub intelektualną, niedosłyszące.

Tym którym może się wydawać, że amerykańska Akademia znajduję się w awangardzie postępu, to się grubo myli. Otóż nowe zasady przyjmowania produkcji do konkursu zostały opracowane przez grupę zadaniową, która wzięła pod uwagę standardy różnorodności stosowane już przez Brytyjski Instytut Filmowy oraz Brytyjską Akademię Nagród Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA).

Jak widać ludzie od filmu pomyśleli o wszystkim. Czasy bowiem mamy takie, że subtelność nie jest już w cenie i nastała pora na młoty pneumatyczne. Każdy etap powstania filmu, jego produkcji i dystrybucji musi bowiem znajdować się w rękach odpowiednich osób. Naukowa precyzja z jaką opracowano nowe standardy obnaża nie tylko propagandowy charakter hollywoodzkiej „fabryki snu” ale również niewidoczne dla wielu osób powiązania tej machiny z tzw. kinem niezależnym (określenie które samo w sobie jest oksymoronem).

Miałem już zmierzać do pointy, kiedy zajrzałem do naszej Szkoły i przeczytałem dzisiejszy tekst Gabriela „O kształtowaniu bohaterskich postaw”. Cieszę się z tej koincydencji, albowiem jak wiemy nie ma na tym świecie przypadków. Oglądałem tegoroczną ceremonię wręczania Oskarów i nie mogłem wyjść z podziwu, jak prowadzący, wręczający i przyjmujący nagrody starali się całym sobą: gestem, mimiką, słowem dać wyraz temu, jak bardzo są wrażliwi, empatyczni, otwarci i różnorodni. Nie powiem, żal mi się zrobiło, albowiem nigdy wcześniej nie czułem tak wyraźnie, że pewna epoka odchodzi bezpowrotnie. Proszę nie zrozumieć mnie źle, ja nie mam złudzeń co do roli jaką Hollywood odgrywało w tworzeniu czegoś co można nazwać masową wyobraźnią, będąc de facto dobrze naoliwioną maszyną napędzającą koniunkturę na wyroby amerykańskiego przemysłu, nie tylko rozrywkowego. Jeśli już to chcę wyrazić pewien smutek za odchodzącą w niebyt subtelnością, z jaką traktowano ludzką wrażliwość.

Nowe czasy. Nowe metody. Nowi bohaterowie. Chadwick Boseman znany jest tak naprawdę z jednej roli: komiksowej Czarnej Pantery, groteskowej próby stworzenia legendy o czarnoskórym supermenie, odwołującej się do innej załganej legendy opartej na grze opercyjnej skonstruowanej przez Edgara Hoovera. Nie widziałem Bosemana w nominowanej roli, którą zagrał przed swoją niespodziewaną śmiercią. Tak samo jak nie widziałem Hopkinsa. Ale przecież nie chodzi o warsztat, ani o kryteria. Jeśli ktoś nadal tak uważa, niech jeszcze raz spojrzy na opisane wyżej standardy. To, że je teraz spisano nie oznacza że dotąd nie obowiązywały. One były, ale w epoce koronawirusowej pandemii i tworzenia zrębów nowej, globalnej ekonomii można już skończyć z subtelnością. Nastał czas młotów.

---

tagi: propaganda  hollywood  film  oskary  akademia filmowa  anthony hopkins  czarne pantery 

	IanThomas
	29 kwietnia 2021 13:40

46     1893    6 zaloguj sie by polubić